19 mrt
ππ’π§π¬π π’π§ ππ ππ¨πππ«π² ππ₯ππ¦ ππ¨ππππ«πππ¦!
Afgelopen woensdag won ik de voorronde van de Poetry Slam Rotterdam. Het was nochtans met een bang hart dat ik naar Rotterdam afzakte, want ik sukkel nog steeds met de nasleep van een longontsteking. Dus met een hoofd vol snot en poΓ«zie ging ik op de baan om bij aankomst opgewacht te worden door een leuke locatie, een goed gevulde zaal en een verscheiden deelnemersveld. De sfeer zat meteen goed.
De themaβs en stijlen lagen ver uit elkaar en zo heb ik het graag; ik sta liever op een slam die diversiteit toont dan eentje die het enkel predikt. In een verre stad is het altijd afwachten of het publiek je kan smaken, maar dat deden ze, en zo belandde ik in ronde twee. Mijn openingstekst is ondertussen mijn ankerpunt geworden en de stemadviseur vroeg zich af of ik dat verder kon zetten. Ik liet hem weten dat ik nog twee liefdesgedichten had: eentje met slechte afloop en eentje met héél slechte afloop.
In de tweede ronde koos ik voor een humoristisch liefdesgedicht met – je raadt het nooit – slechte afloop en mijn verhaal werd blijkbaar erg gesmaakt door het publiek. Ik bereikte de finale en daarmee mijn doel: een extra oefenronde in de battles! Achteraf kwam er nog een leuk interview voor een lokale zender en een vrolijke rit naar huis, vol snot uiteraard, snot en poΓ«zie.
Geen reactie's