10 sep Mijn 5 jaarfinales
Mensen die zeggen dat kunst geen wedstrijd is, zitten vaak voor eeuwig in de friendzone van hun geheime geliefde. Kunst is misschien geen wedstrijd, toch vergelijken we artiesten constant met elkaar en houden we slechts een selectie van de beste over. Die selectie vinden we onder andere op de radio, in musea en in boekenwinkels. Minder begenadigde zielen vallen af en de beste blijven over, dat klinkt voor mij in ieder geval als een wedstrijd. Waarmee ik niet gezegd wil hebben dat er iets mis is met mensen die vrede hebben genomen met de eeuwige friendzone.
Poetryslams nemen kunst in wedstrijdvorm nogal letterlijk. De laatste maanden kreeg ik stemmen en applaus die me regelmatig naar een overwinning hielpen, en zo kwam ik in vijf jaarfinales terecht. De eerste jaarfinale wist ik meteen te winnen, dus de overige vier waren een uitstekende oefening richting de halve finale van het NK Poetry Slam op 4 september. Hoe het met die vier andere jaarfinales zat? Ik wist er helaas niet eentje van te winnen, dus om mijn ego tevreden te stellen leg ik de schuld geheel buiten mezelf en wijt ik het aan het gebrek aan vrienden die bereid zijn om mee te gaan naar Nederland in het midden van de werkweek. Het is dus jullie fout, maar geen zorgen: dat kan je ruimschoots goedmaken op woensdag 4 september, wat toevallig ook mijn verjaardag is.
Ik ben in ieder geval blij met de optredens van de afgelopen maanden. Ik leerde veel bij, ontmoette leuke mensen en kreeg veel positieve reacties. Dank aan Slamsterdam, Schiedamse poetry slam, Poetry Slam Rotterdam, de AmersWoordSlam en de Borderlines poetry slam.
Foto’s: Emma Tijssen.
Geen reactie's